Paul Kerrebijn blog - Pagina 5 van 24

In Extremo

Ook op Waterpop gemaakt dit schilderij van een lid van heavy-metalband ‘In Extremo’. Een grote reproductie hing tijdens het festival hoog in een boom. Met gevaar voor eigen leven heeft deze stoere doedelzakspeler ‘m er uit gejat.

Hun muziek vond ik niet te vreten, maar het verhaal is leuk.

In Extremo Acryl op paneel 80x120cm Paul Kerrebijn

Het Waterpop-festival vindt jaarlijks plaats in het Hofpark in Wateringen. Aan de overkant van het evenemententerrein staat al sinds 1880 de stellingmolen de ‘Windlust’.

Een mooie aanleiding om het eens over molens te hebben.

Airbrush

Op zich niks bijzonders dat ik een oud jaarverslag van de Scheepshypotheekbank vond. Mijn illustraties daarin zijn dat echter wel: loeistrakke tekeningen, gemaakt met een verfspuitje en compressor. Je tekent in inktlijnen langs een lineaal, bedekt het beeld met een transparant plastic plakvel, snijdt de vorm uit die kleur moet krijgen en spuit met verf. Dit doe je voor elke kleur! Lijkt wel wat op batikken. Dodelijk voor je creativiteit! Gelukkig heeft de computer deze geestdodende arbeid overgenomen.

Binnen de lijntjes

In de jaren tachtig was deze ‘airbrush’-techniek heel populair. Mijn voorkeur had het niet: heel veel werk, weinig dynamisch, maar grafisch wel heel sterk geef ik toe.

Eigenlijk een beetje de voorloper van de huidige computertekeningen. Die zijn doorgaans ook wat zouteloos.

Er waren toen nog geen bruikbare computers. En CAD-programma’s al helemaal niet. Bedenk dat alles ‘uit de hand’ getekend werd! Anno 2018 zou niemand in deze illustraties ‘Paul Kerrebijn’s’ herkennen!

De Torens van Maasbracht

Els en ik rijden vaak van Wateringen naar ons bescheiden vakantiehuisje in Limburg. Als we dan de twee koeltorens van de Clauscentrale in Maasbracht zien zijn we d’r bijna. Steevast zeg ik dan: ’Kijk Elly, daar hangen..’. ‘Ja, ja, dat weet ik nu wel’, zegt ze dan.

Toen de Clauscentrale in 1977 werd opgeleverd bood eerder genoemde Jan Kokje namens de bouwers twee schilderijen van mijn hand aan. ‘t Is nu precies 40 jaar later en ik ben benieuwd of ze er nog hangen.

Ik schilderde ze tijdens de bouw, zowel binnen als buiten.

Clauscentrale

Boele & van Eesteren uit Den Haag ontwikkelde een bijzondere glijkist-constructie om de gigantische betonnen koeltorens van de Clauscentrale in Maasbracht ‘omhoog te trekken’. In het ketelhuis werd intussen een wirwar aan leidingen en afsluiters geïnstalleerd.

We schrijven nu 2018 en er wordt over gesproken de centrale te sluiten wegens onvoldoende rendement. Niets is voor eeuwig. Hoewel: de allerlaatste ontwikkelingen duiden toch op openhouden om de reductie van het Groninger aardgasveld op te vangen.

De kleuren van de originele schilderijen waren heel anders! In veertig jaar zijn deze foto’s zwaar verkleurd.